بهـــــار آمد بهــــــار آمد بهـــار هی
شکوفــــه ها رسیــد در شاخسار هی
زمین شد سبــــز و عالــــم شد معطر
گلستــــان شــد وطن از لاله زار هی
----------------------------------
به کوه کبـــک دری مستـــی کند باز
نــــوای تــــاز است با ســــاز و آواز
بیا سیـــــر و سفــر در ملک خود کن
اروپـــــا کی شـــود شهـــر مزار هی
----------------------------------
دو دستت را بــــده جانـــــا به دستــم
ز عطر گیســــویت بی بـــــاده مستم
گذر از خیر و شــری هــــر دو عالم
مرا در عشق خود کن سر دچار هی
----------------------------------
به نــــوروز میـــله هفـــت سین باشد
لبــت را میـــــوه ای شیــــــرین باشد
بغـــــل واکن در آغوشـــت بگیــــرم
مخـــــور غصه ز رنـج روزگار هی
----------------------------------
کمر چین کرته ای مرغـوب میپوش
که تا بینــم شــــوم بیـــگانه از هوش
به چشمت توتیـــــایی عشــق میکش
جهان گردد ز نــازت در حصار هی
----------------------------------
مـــرا ای مــــاه تاجیک کـردی بیمار
وگــــرنه هــر کجـــــا دارم خـــریدار
فقیـــــــر درگـــه ات کمــــروز بینی
به ملک خوشتن بــــود شهــریار هی
----------------------------------
جــــــگر از داغ هجـــــرت لاله دارد
دل مجنونـــــــم از غــــــم نــاله دارد
نمــــی پرسی ز حـــــال مستمنـــدت
بکش تـــاکی چنین درد و فشــار هی
----------------------------------
خدا میـــــداند و من دانـــــــم و تـــــو
که این دیوانــــــه کـرده همرهت خو
دگـــر این انتظاری را به ســـــر کن
که از من خسته شد صبر و قرار هی
----------------------------------
ترا من صدقه میشـــم صدقه میشـــم
به کلکیـــن و درت من حلقه میشـــم
به پیش پــای تو ســـــر میکنم خاک
سعــــادت کیش عشق و افتخــار هی
---------------------------------
به محمـودت کمـــی الطــاف می کن
به ایـن دلــــداده ات انصـاف می کن
نمــــاند زشت و زیبـــــایی در عالـم
بنه لب بـــر لبـــــم بشکن خمار هی
----------------------------------
بامداد سه شنبه 27 حوت 1398 خورشیدی
که برابر میشود به 17 مارچ 2020 ترسایی
سرودم
#احمد_محمود_امپراطور